ΑΚΜΗ (Δερματολόγος-Αφροδισιολόγος Τσακίρη Α. Αμαλία)

Η ακμή είναι φλεγμονώδης νόσος της τριχοσμηγματογόνου μονάδας, που προσβάλλει κυρίως το πρόσωπο, το κορμό και σπάνια άλλες περιοχές του σώματος. Εμφανίζεται συνήθως κατά την εφηβεία ( 10 -17 ετών στις γυναίκες και 14 – 19 στους άνδρες ) αλλά μπορεί να εμφανιστεί στην ηλικία των 25 ετών ή και αργότερα. Από ακμή πάσχει το 30-50% των εφήβων.

Η ακμή είναι πολυπαραγοντική νόσος. Οφείλεται σε γενετικούς παράγοντες, ( η πλειοψηφία των ασθενών έχουν στο οικογενειακό τους ιστορικό κάποιο γονέα που έπασχε από σοβαρή μορφή ακμής ), σε ενδοκρινολογικούς παράγοντες ( οι γενετήσιες ορμόνες παίζουν σημαντικό ρόλο στη παθογένειά της ) και σε βακτηρίδια ( Propionibacterium acnes ). Έξαρση της ακμής προκαλούν το stress, η τριβή και η πίεση του δέρματος ιδίως με τα χέρια, οι κλιματολογικές συνθήκες ( φθινόπωρο και χειμώνας ) και τα ακατάλληλα καλλυντικά. Οι τροφές δεν επηρεάζουν την ακμή.

Η ακμή διακρίνεται στις εξής μορφές: στην φαγεσωρική ακμή, στην βλατιδοφλυκταινώδη ακμή, στην οζώδη και στην οζοκυστική. Ειδικές μορφές είναι η ακμή της προκλημακτηρίου περιόδου, η τροπική ακμή, η κεραυνοβόλος ακμή, η θυλακίτιδα από Gram αρνητικούς κόκκους, η ακμή με οίδημα του προσώπου και η ακμή conglobata. Ουλές μπορεί να αφήσουν όλες οι μορφές της αλλά κυρίως η οζοκυστική και η conglobata.

Οι γυναίκες που πάσχουν από ακμή θα πρέπει να υποβληθούν σε ορμονικό έλεγχο και υπερηχογράφημα γεννητικών οργάνων για τον αποκλεισμό του συνδρόμου πολυκυστικών ωοθηκών.

Η θεραπεία εξαρτάται από τη σοβαρότητα της νόσου και εξατομικεύεται για το κάθε ασθενή. Η τοπική θεραπεία περιλαμβάνει αντιβιοτικά, υπεροξείδιο του βενζολίου, τρετινοίνη, αδαπαλένη, ταζαροτένη. Η συστηματική θεραπεία περιλαμβάνει αντιβιοτικά, αντισυλληπτικά, κορτικοστεροειδή και ισοτρετινοίνη.

Οι ουλές της ακμής βελτιώνονται με χημικά peeling, με peeling μικροκρυστάλλων και με fractional laser. Ο συνδυασμός των παραπάνω μεθόδων επιφέρει καλύτερο κοσμετολογικό αποτέλεσμα.